Lüzumsuz keşklerden başka hiçbir sey kalmadı bize.
Ne kadar öldürmek istesemde istemsizce yaşatıyorum ben keşkelerimi.
Ve yine keşkelerimle anlatmak istiyorum senli düşlerimi.
Keşke;
Ben toprak olsaydın sen ise yağmur, dört mevsim en çokta sana muhtaç olabilseydim.
Mesela ilk baharda damla damla düşebilseydin çoraklaşmış sessizliğime, sonra bende açan güller sevindirebilseydi bülbülü...
Keşke;
Yazları güllerimi solduran güneşe, tozlarımı savuran rüzgara inat ben varım dercesine sırılsıklam edebilseydin beni...
Keşke,;
Hazan rüzgarlarıyla hüzün yaprakları kapladığında beni dolu dolu yağıp nefes verebilseydin bana...
Kışın beyaz örtünle kaplasaydın beni; gelecek olan ilkbahara, bizi ayıracak olan hain güneşe inat kana kana öpseydin beni...
Keşke sende sevebilseydin beni.
Keşke sende sevebilseydin beni...